Nieuws

Mag mijn kind getuigen in de echtscheidingsprocedure die ik voer?

Mag mijn kind getuigen in de echtscheidingsprocedure die ik voer? Het antwoord op de bovenstaande vraag lijkt eenvoudig: neen. De wet verbiedt namelijk dat kinderen getuigen in een procedure die wordt gevoerd tussen hun ouders.

De reden hiertoe is duidelijk en logisch: men wil vermijden dat een kind in een loyaliteitsconflict terecht komt wanneer het zou moeten getuigen voor een rechter in een discussie tussen zijn of haar ouders.

Beperk de potentiële schade bij kinderen zo veel als mogelijk

Men mag hierbij ook niet uit het oog verliezen dat een echtscheidingsprocedure hoe dan ook reeds een zware beproeving is voor kinderen. Het feit dat familierechtbanken ontzettend inzetten op bemiddelen en onderhandelen, heeft trouwens tot doel om de potentiële schade bij kinderen zo veel als mogelijk te beperken.

Een getuigenis, in de strikt juridisch-technische betekenis van het woord, is dus niet toegelaten. De rechter mag dus niet toestaan dat een kind tijdens het proces zijn of haar zegje komt doen.

Hebben kinderen dan helemaal geen stem in een procedure die om hen draait?

Ook voor die bekommernis is de wetgever niet doof: de familierechtbank is verplicht aan elke minderjarige die ouder is dan twaalf jaar oud, de mogelijkheid te bieden gehoord te worden. De minderjarige die jonger is dan twaalf jaar, kan zelf om een onderhoud vragen en de rechter kan zelf beslissen of de rechtbank daar al dan niet op ingaat.

Wat wilt dat concreet zeggen?

Zeer concreet: de minderjarige krijgt automatisch en verplicht (op het adres van elke ouder) een brief van de rechtbank met een uitnodiging om een gesprek te hebben met de rechter die het dossier behandelt.

De minderjarige is niet verplicht daarop in te gaan:

het betreft een uitnodigingsplicht voor de rechter, maar een recht voor de jongere. Het betreft een gesprek in een aangepast lokaal. Het gebeurt soms zelfs dat de rechter (en dat is bewonderenswaardig) zélf ter plaatse gaat (bijvoorbeeld naar de school) om het gesprek daar te laten plaatsvinden. Andere kinderen vinden het dan weer een hele beleving om de rechtbank te ontdekken en ervaren dit als zeer positief en leerrijk.

De rechter laat de minderjarige wel op voorhand weten dat alles wat gezegd wordt, in principe door de ouders gelezen kan worden. Het verslag dat de rechter opmaakt, maakt immers deel uit van het dossier en kan ingekeken worden door elke partij.

Het recht om gehoord te worden, niet het recht om gevolgd te worden

Van belang is te benadrukken dat de rechter aan de mening of zienswijze van de minderjarige de waarde hecht die de rechtbank zelf nuttig of noodzakelijk acht. De minderjarige heeft dus het recht om gehoord te worden, maar wordt daarom geen partij in het geschil en verwerft niet het recht om gevolgd te worden in zijn of haar zienswijze.

Vaak zijn de weerslagen van het horen van de minderjarigen voor ouders een ‘eyeopener’: zij ontdekken wat hun kind te zeggen heeft in een context waarbij de ouders niet aanwezig zijn.

De verslagen zijn dus bijzonder waardevol in een dossier en kunnen af en toe tot een doorbraak leiden.

De wet en de rechtbanken hebben trouwens meer en meer aandacht voor de ‘rechten van het kind’. Ook minderjarige halfbroers en halfzussen kunnen gehoord worden door de rechter. Dat is ook logisch, gelet op de steeds meer diverse en multi-complexe samenlevingsvormen in onze maatschappij.

Bijkomende vragen?

Indien U hierover meest uitleg wenst, aarzel niet om ons team Familierecht te contacteren.

Maak online eenvoudig een afspraak

 

Afspraak maken